Webmaster onder vuur

30 september 2007

Het leven van een webmaster beperkt tot zich niet tot urenlang als een nerd voor de pc te zitten. Als je je website wil actueel houden en je de interesse van je bezoekers wil blijven vasthouden, dan moet je op pad. En dat is niet steeds zonder risico.

Vandaag, 30 september, trok ik nog eens naar Moskou met het doel om nog meer foto's te maken van plaatsen die verband houden met de roman. Op het verlanglijstje stond deze keer onder meer de datsja van Sergej Pavolvitsj Patrikejev in Chimki, een buitenwijk in het noorden van Moskou. Deze datsja stond in De meester en Margarita model voor het hospitaal van dokter Stravinski, waar de meester Ivan ontmoet, en waar ook Nikanor Ivanovitsj Bosoj terechtkomt nadat in zijn toilet vreemde valuta waren aangetroffen.

Het weer was prima - een mooie Indian summer met een stralende zon. Een taxichauffeur was bereid om mee op zoek te gaan, en na enige moeite vonden we de plek. Jammer genoeg kon ik niet binnen om foto's te kunnen maken, maar ach, het hoofddoel was bereikt.

Op de terugweg merkten we plots dat we gevolgd werden door een zwarte auto, die als een dolleman ons spoor volgde. Op Leningradski propspekt, de grote baan die van de luchthaven Sjeremetjevo naar het stadscentrum leidt, probeerde hij verschillende keren om ons te doen stoppen. De taxichauffeur bleek echter ook geen doetje, en slalomde zich telkens weer handig uit de situatie. Niet leuk, maar het werd pas echt ernst toen een tweede, gelijkaardige zwarte auto de eerste te hulp kwam. Die tweede auto probeerde zich voor ons te nestelen om ons te doen stoppen terwijl de eerste rechts naast ons kwam rijden en zowaar een pistool bovenhaalde. Er was niets meer aan te doen, we zaten klem en moesten stoppen. Toen de man, met het pistool in de hand, naast de wagen stond, riskeerde onze chauffeur alles of niets. En hij slaagde er ook nog in om snel weg te rijden. Met een dolle achtervolging als gevolg.

Maar wellicht werden wij door hogere krachten beschermd, want even verder stond de милиция (politie) ons op te wachten. Andere chauffeurs, op de terugweg van hun datsja naar huis, hadden alarm geslagen, en de politie kon de dader doen stoppen. Eind goed, al goed, zou je zeggen. Tot bleek dat de man, een Tsjetsjeen die naar eigen zeggen de Russen grondig haatte, niet alleen vlot toegaf dat hij met een wapen had gedreigd en dat het geladen was, maar ook nog doodleuk zijn vergunning ervoor bovenhaalde. Ik ben niet blijven wachten om te zien wat de politie met hem deed. Ik heb de taxichauffeur betaald en ben verder te voet naar het Boelgakovhuis gegaan voor een kopje koffie.